تحلیل ترک و گسترش آن در محیط های الاستیک و پلاستیک اجزای فولادی به کمک روش اجزای محدود توسعه یافته

المان محدود توسعه یافته که در این پروژه استفاده می شود، یک روش توانا برای مدلسازی ناپیوستگیها و تکینه گی ها در قالب المان محدود استاندارد می باشد. در روش المان محدود توسعه یافته توابع خاصی به تقریب المان محدود اضافه می شوند تا ناپیوستگی ها و نقاط تکین را مدل کنند. برای مدلسازی ترک چه در حالت الاستیک و چه در حالت الاستوپلاستیک دو گروه از توابع خاص به تقریب المان محدود استاندارد اضافه می شوند. مدل سازی ترک با استفاده از المان محدود توسعه یافته امکان مدل سازی ترک و رشد آن بدون المان بندی مجدد را فراهم می آورد، که به این وسیله هزینه ها و زمان انجام عملیات محاسباتی را تا حد زیادی کاهش می دهد. رویکرد استفاده شده در این پژوهش بدین گونه است که بر اساس یک برنامه پایه، اقدام به کاهش زمان تحلیل شده و در نتیجه هزینه های اقتصادی کاهش می یابد. انتگرال گوسی در اجزای محدود کلاسیک به صورت محاسباتی برنامه نویسی شده است و محاسبات مربوط به این انتگرال قبل از هر آنالیزی انجام می شود و در حافظه کوتاه مدت با سرعت دسترسی بالا نگهداری می شود.